Hoäechch amoll, walli boll fümmfeäsächdsich weä,
a Brossdadda un Hämmoriddn hobb, obbeä kann
Wuäemfoäedsods, ollso kann Blinndarm meä, däefüäe
Brillndrächäe midd Ammallgaam inndi Dsee, binn
außäedeem aa gschiidn un kadoolisch,
binni füäe denn Koroona schu a gonnsa
Risiggogrubbm füäe miich allaans.

Unndo wäemmeä edds fai bolliddisch
a boäe schneewaissa Schuddsmassgn gliifeädd,
di ÄFF-DEE-BEE-Dswaa-Massgn haasn,
olls obb aa Baddai middenn Nooma
nedd schu lonnga dääd; jo, äss
feeleädd näebluus nu, dossäss aa Massgn fu
aaneä dswaiddn ÄSS-BEE-DEE oddeä
anneä dswaiddn DSEE-DEE-UU gäbeädd;

wubai i meä a waissa DSEE-ÄSS-UU-Dswaa-Massgn
glai goäe nedd foäeschdälln mooch, walldo wärreädds
miäe drodsdeem gonnsäegoäe schwoäeds foäe di Aang,
obbeä nedd weecheä denn daamischn Fiiruss.

Ich maan hold, södda Dswaidausgoom fu
denna Baddaia wäennsi nedd rächd draua
unnsi fu Oofonng oo hinndeä iira Massgn fäeschdeggln,
dossdsi üwäehabbds nimmeä unnäeschaidn kossd,
schu allaans weecheä deä hormloosn waißn Forb. –
Un amennd wärri aa nu fäewächsld; fai woäe!

© Stefan Fröhling