Hailichäes, wossmäe edds olläs oofanga solläed:
Drausn schbadsiiäen gee, hommsi gsochd,
unsich bain Laafn aanu bäweeng;
deärädsaid lüffdi nedd amoll dahaam
walläss gonnsa Aischnaufn su gfäeli iss.

Goddsaidonk müsseäddi dsäen Rummlaafn
wengsdns kann aandsichn miidneema,
deä donn doch sai Goschn nedd holldn dääd.
Deäbai wüsseäddi nedd amoll,
wunooi dseä Obwächslung laafn könnäed,
walli di Schdrossn alla schu auswänndi kenn.

Un füäe dahaam brauchi aa ka Äbb,
wu sunnsd a jedeä säächäed,
obbi in deä Küchn, om Aboäedd
oddäe foäen Feänseeä högg.

Ich bija immäe a weng eäfindeärisch;
obbäe wu solli eddseädla ann Raifn
midd drai Medeä Duäechmässeä heägriing,
unwi sollmäe denn aa nuch om Boddy befässdiggn,
dassdeä Obschond füäe jedn gloäe dseä sääng wäe?

Fraili, wemmäe kann Raifn dräächäed,
könnäed dess a äbbäddämmälogisches Signol sai,
dassdi Anndiköebeä in Bluud ess Schwimma gleännd homm.

Ammend obbäe basieäds donn,
dassdi Loidd glai auf aan dsurenna,
aan di Hännd schüddln un aan um Hols falln möchäedn,
näebloos umdi Anndiköebeä kossdnlos aufdsäeschnabbn.

Di Küss un so Dsoich neemli
hobbi scho foäe denn Koroona nedd gmöchd,
undo fongi edds eäschd rächd nedd midd oo.

© Stefan Fröhling