„Sooch amoll“, walliss ändli wissn möcheädd,
„hossddu schu woss im Inndäenedd fu suann Kommbodd gleesn? –
Du bissdo immäe sua Loidausfroochäe.“
„Mannsd edds ann Obflbrai, Obflgräbfla oddeä ann Obflschmarrn?“
„Niggs, schmarr nedd; weechäe denn Koroona maani.“
„Donn maansd obbeä a Kommblodd.“

Mai olldäe Bekanndäe billdsi
oondauäennd woss aaf sai Schlauhaidn ai.
Dässdäweng froochin jo, aa wenniss nedd mooch.
„Wii sächchdmäe denn … Fäeschwöörungsdiuriin oddeä su äänli?“

„Iss miäe gloäe! Do schdäggn di Kaimdiinsdé, di Außäeiäedischn,
di Üwäeiäedischn oddeä di Unnäeiäedischn dähinnäe,
oddeä wossdess sunnsd füä a Gschwäddl sai könneädd.“

Ich waas, a wengla naichdmäe sällbäe monches Moll dädsu,
wänn deä Fiiruss oddeä dess Inndäenedd widdäe üwäeschnabbd;
obbeä näebloos a wengla, walli eeä sälldn a Mäggärä bi,
aaf jedn Foll wenngäe olls mai olldäe Bekanndäe.
Denn sai Löffl lossnsi in olla Richdunga dreea.

„Su öffd wi Du“, schdichli a bissla, „glodds iich
nedd nai main Neddbugg; waal indenn Nedd
schdänga nedd näebloos nedda Sochn, oddeä nedd?“

„Du mannsd äss Noodbugg“, gibbdäe glai widdäe
midd sainäe Schlauhaid oo, di Braigoschn.
„Aa wännsdess nedd glabbsd, ich gugg
maisdndails nedd onna Nood nais Nedds.“
„Drum hossds jo aa Nood-Bugg“, sooch iich amoll schlauäe.

„Gedsu, hööäe auf; weä bliggdn bai Diäe nu duäech?“
„Bai miäe meära“, reechimi aaf, „olls bai denna
midd iira schbinnäedn Fäeschwöörungsdiuriin. –
Ich bido ka Naibabbläe unn ka Konschbirradöäe!“

„Weä sächchdn dess?“, fräächdäe mi. „Du müssäessd obbeä
Diäe sällbäe bessäe dsuhööäen.“ – Dess sächd deä Richdiché.
„Do konni niggs deäfüä“, weerimi; „wänni neemli
main Schnobl aafmoch, genn mai Ooäen wi fu allaans dsu.“
„Wi long lonngdn Dai Schnobl noch hinndn?“
Edds mussi lachn: „Mai Babbm iss wia Glabbm.“

„Mochdeä kann Kummer“, bäschwichdichd mai Bekanndäe;
„di Fäeschwööräe sänn fill schlimmäe droo:
Di hööäen unn di sääng goäe niggs meä, wennsi
di Babbm aafraißn – unn uns fäegeed äss Sääng un Hööäen däbai.“
‚Hinäwiddäe‘, denngi mäe, ‚waafdäe wäeggli kann Bläch‘.

„Miäe dswaa“, fäekünndäe midd Kuraasch,
„schaua denn Fiiruss direggd nai di Aang!“
„Di hoddäe obbeä nedd“, wenndi ai,
„deä hodd näe su olbära Schdubbfl.“
„No jo“, maand mai olldäe Bekanndäe, „unsiss
a Öbflkommbodd middann Hoffdn Dsuggäe suwisu liibäe.“

© Stefan Fröhling