„Hossdäss aa schu gmäeggd“,
fräächd mai Bekanndeä, di olld Waafm,
„wi broof di Baddaia olla woäenn sänn,
wänn aaneä weechäe Koroona woss oogeem hodd?“
„No jaa“, soochi glai,
„di homm hold issolieädd weänn müssn;
wi miä aa dahaam, oddeä nedd?“
„Wia Schdroomlaidung“, sächdeä,
„doss kanneä on Schlooch grichdd.“ –
Sua Schmarreä!
„Miä sänn in aaneä meddidsünischn Griisn, sooch iich;
doo kömmäe nedd nua Baddaiagriisn braung.“
„Obbeä a Diggdaduäe aa nedd“, maandeä;
„miäe sänn do ka Absollodissmus!“ –
Wuheä waas deä edsädla suwoss schu widdäe?
„Füäe denn Koroona ko kannäe woss“,
gibbina Konndra, „deä mechdd, wossäe mooch!“
„Di Baddaia sunnsd obbeä aa“, maandeä widdäe.
„Dess müssnsi dsäegoeä mochn, sooch iich,
wennsd kann Absollodissmus moggsd!“
„Sich oo“, sächdeä, „Diiäe woäensi aa dseä broof.“
„Du mechsd do aa immäe, wossdeä bassd, maani.“
„Nedd immäe; naa, wärggli nedd“, duddäe bälaidichd.
„Obbeä Du häldsd grod kann Obschdonnd ai.“
„Bissd a weng blööd woäenn?“, fäedeä miäe übeä di Goschn;
„edds sämmäe do om Dälläfoon!“ –
Do häddi fossd aufgleechd.
„Di Schwoädsn un die Roodn
homm orch dsammgholldn“, längdeä obb.
„Di aan sänn suu schwoäds“, sooch iich in Raasch,
„dassd üwäehaubbds nedd naischaua kossd;
un fuddi onnäen gibbds dswaaeälai,
di gonns Gfäebdn un di Gweägschdraafdn!“
„Obbäe Dai Grüüna“, weäädäesi,
„sänn aa näebloos auf iäen Ossd höggn gäbliim.“
„Un Dai Fraia“, gibbissna,
„könna nedd waideä olls biss fümf dsälln
un kumma nii auf ann grüüna Dswaich!“
„Härrgodds“, sächdeä, „woäen do nedd nuch wällcha …
jo schaissäeless; glabbsd, di folläeddn miäe edds ai …?“
„Do wäessd di Brauna maana“, soochi;
„obbeä dess iss ka Forb, sunndeän a Dsuumudung.“
Donn fängdeä auf aamoll nu dess Schbinna oo,
deä olld Schbrüchglobbfäe, un möchäed aa a Baddai grünndn;
deeradsaid hobb iich schu a roods Ooäe fu laudäe Dälläfoniäen.
„Wänn iich neemli drai Saidla innduss hobb“, schwadroniäedäe,
„schdeedmäe olläs gloäe foäe maina Aang.“
„Dess wäedd fill Biäeschaam sai, maani.“
„Naa“, sächdeä, „deä Koroona
schbrichd gondsäegoäe mai boliddischäs Bauchgfüll oo …“
„Wisu, hossd a weng ess Därmäeraissn?“, möcheäddi wissn.
„Niggs; di Koroonabaddai willi aus deä Daafn heem;
midd ann Hoomoffissla un ann Fääsbuggla
un ann Äggsdrakonndo bai maina Schboäekassafillioln.“
„Un iich?“, froochi noigiri.
„Diich brauchi nedd däedsu;
wall middenna Baddaischbenndn
käämäedi aus denn Koroona gonns fain raus.
Deen Sinn inndeä Griisé suchn, hodds kaasn.“ –
Mai olldeä Bekanndeä hodd schu immäe
sain Schnoobl nedd holldn könna.
© Stefan Fröhling
